doprowadzić się do ruiny

См. также в других словарях:

• doprowadzać się – doprowadzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} postępując w określony sposób, powodować u siebie jakiś stan : {{/stl 7}}{{stl 10}}Doprowadzić się do choroby, do szaleństwa, do ruiny. Nie doprowadzaj się do takiego stanu! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• doprowadzić — dk VIa, doprowadzićdzę, doprowadzićdzisz, doprowadzićwadź, doprowadzićdził, doprowadzićdzony doprowadzać ndk I, doprowadzićam, doprowadzićasz, doprowadzićają, doprowadzićaj, doprowadzićał, doprowadzićany 1. «przyprowadzić do jakiegoś miejsca,… …   Słownik języka polskiego

• puścić — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… …   Słownik frazeologiczny

• puszczać — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… …   Słownik frazeologiczny

• porujnować — dk IV, porujnowaćnuję, porujnowaćnujesz, porujnowaćnuj, porujnowaćował, porujnowaćowany 1. «wiele czegoś kolejno zniszczyć, zrujnować, zburzyć» Domy porujnowane po nalotach bombowych. Czas porujnował wspaniałe budowle. 2. «doprowadzić kolejno do… …   Słownik języka polskiego

• zrujnować — dk IV, zrujnowaćnuję, zrujnowaćnujesz, zrujnowaćnuj, zrujnowaćował, zrujnowaćowany 1. «doprowadzić do ruiny, do zniszczenia; zburzyć, zniszczyć» Huragan zrujnował osadę. Dom został zrujnowany w czasie wojny. ◊ Zrujnować zdrowie, nerwy itp.… …   Słownik języka polskiego

• przyprowadzić — dk VIa, przyprowadzićdzę, przyprowadzićdzisz, przyprowadzićwadź, przyprowadzićdził, przyprowadzićdzony przyprowadzać ndk I, przyprowadzićam, przyprowadzićasz, przyprowadzićają, przyprowadzićaj, przyprowadzićał, przyprowadzićany 1. «prowadząc ze… …   Słownik języka polskiego

• odrzeć — 1. Krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. jakby się było odzieranym ze skóry «krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. bardzo głośno, rozpaczliwie»: (...) zawsze tak było. Na widok najmniejszego pajączka wrzeszczała, jakby była odzierana ze skóry. Roz bezp 1999 …   Słownik frazeologiczny

• odzierać — 1. Krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. jakby się było odzieranym ze skóry «krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. bardzo głośno, rozpaczliwie»: (...) zawsze tak było. Na widok najmniejszego pajączka wrzeszczała, jakby była odzierana ze skóry. Roz bezp 1999 …   Słownik frazeologiczny

• odrzeć — dk XI, odrę, odrzesz, odrzyj, odarł, odarty, odarłszy odzierać ndk I, odrzećam, odrzećasz, odrzećają, odrzećaj, odrzećał, odrzećany 1. «zdzierając, zrywając ogołocić coś z czegoś, zerwać coś z kogoś lub z czegoś» Odrzeć obicia z mebli. Odrzeć… …   Słownik języka polskiego